martes, 8 de enero de 2013

9

O comezo está alí onde todo remata.

Xa non importa canto te busque 
porque só atoparei valeiro.

Mais nunca tanto o corazón encheu 
un espazo sen ninguén.

O poder do recordo será dende agora 
un corazón latexando.

E os teus latexos voaran libres 
de mente en mente. 

Porque agora es iso, agora es libre. 

Ou quizais.. vives pechado en cada un de nós?

O comezo está alí onde todo remata.

                                                             Tania Mourelle

Safo

Boas, despois das vacacións de nadal nas que espero, todos o pasárades moi ben toca poñerse as pilas e nada mellor que con un poema da poetisa a que fai honor dito Blog aquí pois, deixo un poema de Safo que recordamos é a inventora da oda sáfica (tres endecasílabos e un adónico final de cinco sílabas) agardo que vos guste!


Igual parece a los eternos Dioses
quien logra verse frente a ti sentado.
¡Feliz si goza tu palabra suave,
Suave tu risa!


A mí en el pecho el corazón se oprime
Sólo en mirarte; ni la voz acierta
De mi garganta a prorrumpir, y rota
Calla la lengua.


Fuego sutil dentro de mi cuerpo todo
Presto discurre; los inciertos ojos
Vagan sin rumbo; los oídos hacen
Ronco zumbido.


Cúbrome toda de sudor helado;
Pálida quedo cual marchita yerba;
Y ya sin fuerzas, sin aliento, inerte,
Muerta parezco.